احمد اسفندیاری، سوم اردیبهشتماه سال ۱۳۰۱ در محله فخرآباد(دروازه شمیران)، در تهران متولد شد، پدر و مادرش کرمانی اما از تباری مازندرانی و خویشاوند نیما یوشیج (علی اسفندیاری) بودند. پدر و مادر وی هر دو هنرمند بودند؛ پدرش خط خوش و صدای خوش داشت، و مادرش ویولون مینواخت و از شاگردان ابوالحسن صبا بود.
وی میگوید: «عمو و پدربزرگم، با شعران و هنرمندان زیادی دوست بودند. بهخصوص عمویم با شهریار خیلی دوست بود. بارها شده بود که وقتی به خانهاش میرفتم، شهریار را پیش او میدیدم. محمدابراهیمی باستانی پاریزی و علیاکبر صنعتی نیز از دوستان او بودند. از چهارسالگی بود که روی تپههای باغ مادربزرگ در گوشهای مینشستم و آواز میخواندم. بهدلیل خجالتی بودنم نیز نمیتوانستم بگویم که به هنر و کارهای هنری علاقه دارم. در دبستان، تمام امور خوشنویسی و نقاشیهای مدرسه به عهدهی من بود. حتی در امتحانات نیز برای همشاگردیهای نقاشی میکشیدم.»
احمد اسفندیاری/ ۶۰ در ۴۰ سانتیمتر/ رنگ و روغن روی مقوا/ ۱۳۷۵
مستندی درباره احمد اسفندیاری، به کارگردانی و ساخت فریور حمزهای (۱۹۹۹)