(۱۳۹۶-۱۳۱۷)، تهران
|
«تبریزی با عشق و شکیبایی به گنجینه‌ی مینیاتور رو می‌آورد، آن را آگاهانه می‌آزماید، سپس سعی می‌کند فراموش کند، تا چون نقاشی امروزین، که ذهنیتی معاصر دارد، بار دیگر از آن دانش و تجربه در فضایی جدید، اثری بیافریند که، بیشتر از آن که چون مینیاتور کهن مقید به مضمونی ادبی باشد، تابع کاربرد خط و رنگ در نقاشی مدرن است.» برگرفته از نود سال نوآوری در هنر تجسمی ایران ،جواد_مجابی
«صادق تبریزی- از نقاشان پیشکسوت سقاخانه- که زندگی و هنرش را در متن سنت یافته و آموخته است، موتیف‌های هنر بومی چون مینیاتور و عنصر خط غالب آثارش را تشکیل می‌دهند. او هر بار در فضایی متفاوت هیچ وقت از سنت نبریده و با آن هنوز هم در کشمکشی خلاق است.» برگرفته از نود سال نوآوری در هنر تجسمی ایران ،جواد_مجابی |
۷۴ × ۷۷ سانتی‌متر/مرکب روی پوست
۳۴ در ۲۷ سانتی‌متر/اوزالید
۳۴ در ۲۷ سانتی‌متر/اوزالید
۲۳۰ در۱۸۰ سانتی متر/ ترکیب مواد روی بوم / ۱۳۸۸ |
