محمد احصایی، یکی از پیشروان نقاشی خط است. او در فاصله ی یک گرافیست

مدرن و یک خطاط سنت گرا، با تلفیقی از نوگرایی و رفتار سنتی، به التقاطی هوشمندانه

می رسد. وی به زیبایی بافتار کلمه را می‌شکافد و حروف متشکله آن را آزاد می‌سازد تا از

این رهگذر زیبایی‌شناسی خط فارسی را به اصول نقاشی مدرنیستی پیوند دهد. گرافیکی

خیره‌کننده که کلمات یا نشانه‌های متنی در آن‌ها کمابیش عاری احصایی همیشه خود را به

خط و یا فضای کالیگرافی، محدود ساخته و از کاربست عناصر تصویری و یا تداعی شکلی قابل

شناسایی اجتناب ورزیده است. نمونه ترکیب‌های کلاسیک او خطوطی درهم تنیده در یکی از

سه رنگ اصلی قرمز، آبی و سبز هستند که در ورای زمینه‌ای سیاه به شکل برجسته‌ای پدیدار

می‌شوند. آثار وی در نهایت نوعی نقاشی آبستره خطی هستند که اجزای آن را حروف، کلمات

و سطور نوشتاری غالباً ناخوانا شکل می‌دهند. احصایی در قلمرو پهناوری که نقاشی‌خط نام دارد،

با پایبندی‌اش به سنت و علاقه‌اش به نوآوری، جایی ویژه دارد که نام و کارش در آن بی‌رقیب مانده است.

۸۰ در۶۰ سانتی متر/ رنگ ماشین روی مقوا